Narciarstwo alpejskie to dyscyplina sportowa polegająca na jak najszybszym zjeździe w dół na długich nartach. Trasa zjazdu wyznaczana jest przez specjalne bramki, w kolorze niebieskim i czerwonym, które zawodnik musi objechać w odpowiedniej kolejności.
Jedna dyscyplina i aż sześć konkurencji – narciarstwo alpejskie
Narciarstwo alpejskie składa się z sześciu konkurencji: trzech technicznych, dwóch szybkościowych i jednej wszechstronnej. Te konkurencje to:
- zjazd
- slalom gigant
- supergigant
- slalom
- kombinacja alpejska
- slalom równoległy.
Zawrotna prędkość w narciarstwie alpejskim
Światowy rekord w prędkości zjazdu na nartach to aż 254,9 km/h! Rekord należy do włoskiego narciarza Ivana Origone, a ustanowił go w 2016 roku na torze Chabrières w Vars. Co ciekawe poprzedni rekord należał do jego brata Simone.
Narciarstwo alpejskie – trudne początki
Narty znane są już od starożytności, ale do początków XX wieku traktowane były najczęściej jako środek transportu. Powodem tego był wysiłek, jaki trzeba było włożyć we wchodzenie pod górę, niewspółmierny do krótkiej frajdy, jaką dawał zjazd. Wszystko zmieniło się, gdy w 1908 roku powstał pierwszy wyciąg narciarski w niemieckim Schwarzwaldzie.
Święty od narciarstwa alpejskiego i nart
Święty Bernard z Menthon działał w XI wieku, prowadząc działalność charytatywną wśród wędrowców i górali. W 1923 roku papież Pius XI ogłosił go patronem alpinistów i mieszkańców Alp. Atrybutami tego świętego są m.in.: laska alpejska i narty.
Sherlock Holmes i narciarstwo aplejskie
Dziś Szwajcaria nieodłącznie kojarzona jest z narciarstwem, ale jeszcze pod koniec XIX wieku miejscowi nawet nie potrafili jeździć na nartach. Osobą, która w znacznym stopniu przyczyniła się do spopularyzowania tego sportu w Szwajcarii, był Artur Conan Doyle, autor książek o najsłynniejszym detektywie wszechczasów.